تحلیل خطر لرزه‌ای احتمالاتی و تهیه طیف خطر یکنواخت استان بوشهر با فرض مدل هندسی خطی چشمه‌های لرز‌ه‌زا

یافته‌های علمی نشان می‌دهند که با استفاده از روش‌های آماری و احتمالی تحت عنوان تحلیل خطر لرزه‌ای، می‌توان ایمن بودن سازه‌ها در مقابل زمین‌لرزه را تا حد مطلوبی برآورد نمود. مطالعه حاضر، نتایج این تحلیل را با استفاده از رهیافت احتمالی و در مواردی با استفاده از رهیافت تعیینی ارائه می‌دهد. این مطالعات به منظور بررسی وضعیت لرزه‌خیزی در استان بوشهر و با انتخاب گستره طرحی به شعاع 150 کیلومتر از مرزهای استان صورت گرفته است. بدین منظور منابع لرزه‌زا در گستره طرح با استفاده از نقشه‌های موجود، تعیین و سپس مدل مناسب از چشمه‌های لرزه‌زا به‌صورت خطی در منطقه ارائه شده است. فهرست زمین‌لرزه‌های روی داده در محدوده مطالعاتی از طریق اسناد تاریخی و ثبت دستگاهی جمع‌آوری شده و با استفاده از روش‌هایی، نواقص موجود در این کاتالوگ مرتفع گردیده است. دست‌یابی به توزیع پواسونی با به‌کارگیری روش پنجره زمانی- مکانی گاردنر و نوپوف و حذف پس‌لرزه‌ها و پیش‌لرزه‌ها انجام شده است. در ادامه با استفاده از روش‌های کیکو و گوتنبرگ- ریشتر، پارامترهای لرزه‌خیزی محاسبه و پس از انجام بررسی‌هایی بهترین نتایج انتخاب شده‌اند. در نهایت پارامترهای مذکور، با توجه به توان لرزه‌زایی هر گسل به گسل‌های منطقه اختصاص داده می‌شود. پس از ترکیب منابع لرزه‌زا و استفاده از روابط کاهندگی مناسب، تحلیل خطر لرزه‌ای صورت گرفته است. خروجی‌ها به صورت طیف خطر یکنواخت با استفاده از روش‌های تعیینی و احتمالی خطر لرزه‌ای، برای شهرهای مهم استان ارائه شده است. در نهایت نقشه پهنه‌بندی خطر لرزه‌ای برای دوره بازگشت‌های 75، 475 و 2475 سال ترسیم شده است.